Το ξέρω ότι το τοπικ είναι παλιό αλλά τώρα το είδα εγώ και με τρώνε τα δάχτυλα μου να γράψω…
Εμένα μου συμβαίνει το αντίθετο.. Επειδή έχω mainstream εμφάνιση και ούτε με πανκιο μοιάζω, ούτε σκουλαρίκια φοράω(επειδή φοβάμαι να κάνω τρύπα βέβαια
), ούτε τατουάζ έχω(πάλι επειδή φοβάμαι
) και επειδή δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι επιθετικός(επειδή υποτίθεται όποιος ακούει πανκ ή hardcore πρέπει να τα σπάει όλα) και επειδή ο μέσος όρος μου είναι άνω του 19,5(ελληνικά σχολεία γεννητικά όργανα μπλε) για τον περίγυρο δε γίνεται να είσαι ούτε πανκιο, ούτε να ασχόλησε με «κοινωνικά ζητήματα», ούτε να διαβάζεις καταραμένους ποιητές και συγγραφείς… Όταν πεις κάτι αντίθετο, πχ στο μάθημα των θρησκευτικών διατυπώσεις τις αμφιβολίες σου περί υπάρξεως θεού, ή στην Αντιγόνη να πεις ότι ο Κρεοντας λέει μαλακίες(βλ. «δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από την Αναρχία») και να πεις δυο τρία παράξενα λογάκια αμέσως οι καθηγητές και όλοι χαμογελάνε κατασταλτικά….
Επομένως υπάρχει και το αντίστροφο στον «εμφανισιακό ρατσισμό». Το καλό παιδί(εξωτερικά) δεν μπορεί να είναι αντίχριστος(
) ή κάτι άλλο πέρα από του κατηχητικού και της δημοκρατίας
… ΜΑ ΤΑ ΡΑΣΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ!(συγκεκριμένα η μαλακια κάνει τον παπά αλλά αυτό είναι άλλο παραμύθι)
Και θα κλίσω με ένα άλλο παράδειγμα από τη δική μου πραγματικότητα… Τότε που γινόταν τα επεισόδια στις πορείες που τα καλά ΜΜΕ τα καλύπτανε αμερόληπτα αλά Πρετεντέρ και έτσι, είχαμε βγει με κάτι ξαδέρφια μου και πάνω στην κουβέντα λέει η μικρότερη της παρέας(1η λυκείου):
Αυτή: …Έδειχνε και ένα Αναρχικό που περνούσε ένα παππούλη απέναντι(με ηλιθιοσατανικο χαμόγελο)
Εγώ:…Ναι τι; Που είναι το αστείο..;
Αυτή:…Μα Αναρχικός;
Εγώ:…Ναι τι;
Αυτή:…Καλά…
Δε θυμάμαι άλλο…Θα κάνω οζονοθεραπεια και αν μου έρθει τίποτα θα το συμπληρώσω..
