Το
Last Days του Gus Van Sant το είδε κανείς; Το είδα χθες, μου άρεσε -πράγμα μη περίεργο- αλλά δεν κατάλαβα καν γιατί μου αρέσε -- εδώ είναι το περίεργο...
Είναι στηριγμένο στις τελευταίες μέρες του Curt Cobain των Nirvana και παρ' όλο που αντιπαθώ τόσο τον Cobain όσο και τη μουσική της μπάντας [αισχρό απολύτως το "Smells Like Teen Spirit", αν δεν ήταν τόσο πιασάρικο δε θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης] για κάποιον λόγο ένιωσα συμπάθεια, σχεδόν ταύτιση με τον βασικό χαρακτήρα, Blake. Είναι πολύ, μα πάρα πολύ, αργή ταινία με βαριές ατμοσφαιρικές σκηνές [π.χ. ένα απίστευτα ταλαιπωρητικό αν δεν μπεις στο κλίμα απομάκρυνσμα της κάμερας, που κρατάει όσο ο Blake "παίζει" στη κιθάρα, στη διάρκεια του οποίου το μόνο που μπορεί κανείς να παρατηρήσει πραγματικά είναι τα δέντρα τριγύρω από το σπίτι]. Η ταινία δεν είναι οι "πραγματικές" τελευταίες μέρες του Cobain, απλά στηρίζεται εκεί. Τόσο στο σενάριο, όσο και στο μήνυμα της, που δεν έχει να κάνει μόνο με την αυτοκτονία του Blake, αλλά περισσότερο με το "βούλιαγμα" του μέσα του.
It's a long way from your death to your birth.
Κανείς/μία άλλος/η που να την είδε να πει γνώμη;
-Sino.
